Kei leuke match tegen Don Bosco hun toffe ploeg gisteren.

In de vrieskou buiten stonden Tine, Karen, Katrine, Domi, Vincent en ik paraat om het beste van onszelf te geven.

 25-12, 23-25, 23-25, 25-23 en ten slotte 14-16. Heel nipt verloren in spannende wedstrijden, maar kei plezant.

Wie speelt volgende match?

hoi Smashers,

11-11 deden we mee aan het 11-11-11 toernooi in Hoboken. 8 dapperen aan de start, om in 2 reeksen tegelijk te spelen, we begonnen met goeie moed...

Audrey, Tine, Karen, Katrine, Dominik, Vincent, Frank en ondergeschrevene stonden in zowel de hoogste als de 2de hoogste reeks. Enkel de eerste match moesten we tegelijkertijd spelen (wat wil zeggen: 1 ploeg van 6 in de hoogste, en dappere Frank en Karen met 4 opgeroepen Don Bosco spelers in reeks 2)

Daarna was het match om match, maar toen waren we nog met 7, want Katrine liep al snel een kwetsuur op waarbij we al blij waren dat ze nog min of meer kon steunen voor evenwicht...

In de hoogste reeks was een ploeg niet komen opdagen, zodat we daar wedstrijden van 2 sets mochten spelen.

Met Domi die de laatste anderhalve wedstrijd nog uitviel door een serieuze kramp, hadden we nog net genoeg spelers voor 1 volledige ploeg :)

Het was in ieder geval fun, en het leverde ons 2 keer een derde plaats op.

ZATERDAG de 20ste is er nochthans opnieuw het toernooi op Pulhof zelf, maar blijkbaar kunnen enkel domi en ik meespelen??? 2 is toch wat weinig voor een ploegje.

en met Audrey even naar huis (USA), 5 gekwetsten en slechts 2 mensen ingeschreven voor de training, leek het me beter die toch over te slaan.

Maar misschien zijn er nog kandidaten voor het toernooi zaterdag? (als we ons nog kunnen inschrijven natuurlijk)

We horen het wel...

Met 14 waren we op 21 september... Geweldig. Wellcome to Audrey en Simon. nice to have you both with us.

Koen zijn trainingsinbreng liet ons al zweten vanaf de eerste minuut, maar het was een mega avond.

Tot Bart besloot dat het eigelijk spijtig is dat we 2 gekwetsten hebben: Peter Pols en Christophe Kijkoperatie.

Daarom besloot Bartje Enkel zich bij de gekwetsten te voegen.

Eerste verzorging door Koen (met dank aan de Ketel voor ijs en handdoek), en daarna met chauffeur Vincent naar de spoed.

Ondertussen hebben Domi en ik zijn wagen afgezet, en de sleutels gedropt.

Daarna ben ik de mannen gaan vergezellen in de spoedafdeling.

't Was gezellig, we hebben er tot 03u00 gezeten (mocht er dus ergens een foutje staan: ik ben vrij moe)

Resultaat van de 4 uur wachten: onduidelijk wegens nog te veel opgezwollen, maar vermoedelijk enkele scheurtjes (als er al niets over is)

Geen breuken, maar een vermoedelijke revalidatie van 6 tot 12 weken...

Bartje, veel beterschap mateke.

Jawel, de langverwachte eerste training van het nieuwe seizoen is een feit. Maandagavond 13 september 2010 werd een dag om nooit te vergeten. Na weken van verbouwingen en duisternis, kon AntwerpSmash zich weer ten volle laten gaan aan het net.

Dat het een lichtshow werd, omdat de zekering toch nog wat tuning kan gebruiken, kon ons niet deren. Het voegde zelfs een grappig element toe aan het spektakel, waar de service diende voorafgegaan door twee voetstappen en een armzwaai in de aanpalende traphal, zodanig dat het licht in de traphal terug aan ging. Nog steeds zie ik de link niet tussen het licht in de traphal en dat in de zaal, maar kom, de toon was gezet en de sfeer zat erin. 

Gretig als we waren na maanden van onthouding, voor de ene al wat meer maanden dan voor de andere (nvdr: zonder namen te noemen :p ), werd er aardig op los geklopt. Met zijn tienen gaven we het beste van onszelf, en met zijn allen kijken we uit naar de week die komt.